Odpowiedź na to pytanie jest bardzo złożona. Na początku chciałabym wspomnieć o jednej podstawowej dla mnie kwestii. Ponieważ z wykształcenia jestem filozofem patrzę na to z tej właśnie perspektywy. Gender nie jest ani nauką, ani filozofią. Filozofia sama w sobie jest bezkompromisowym poszukiwaniem prawdy, umiłowaniem mądrości. Natomiast doskonale do gender pasuje słowo ideologia , ponieważ nie służy ona poszukiwaniu prawdy, ale jest narzędziem intelektualnym, swoistym sposobem argumentacji, przeprowadzaniem interesów jakiejś grupy społecznej (w tym przypadku grupy LBGTQ).
Jak już wcześniej wspomniałam nie jest też nauką, gdyż nie ma swojego celu teoretycznego, jak na przykład poznanie prawdy o rzeczywistości w wybranym aspekcie. Socjolog poznaje rzeczywistość ludzką w aspekcie praw rządzących społeczeństwem, psycholog w aspekcie zachowań jednostki i grupy itd. Gender nie poznaje teoretycznie nic. Brakuje mu naukowych narzędzi poznania i metodologii naukowej. Gender nie dysponuje niczym, co mogłoby pozwolić ujmować ten nurt w kategoriach poznania naukowego.
Ideologia gender odrzuca racjonalne, naukowe i biologiczne podejście do kwestii płci. Słowo sex, oznacza płeć biologiczną, coś, co jest związane z naturą, co jest niezmienne, uniwersalne, stabilne i stałe. Natomiast słowo gender (pierwotnie używane jako rodzaj gramatyczny) za sprawą John'a Money'a zostało określone jako płeć społeczno-kulturowa. Według tej teorii rola płciowa to zespół cech i zachowań nabytych w procesie wychowania, specyficznej dla określonej kultury. Płeć biologiczna, z jaką się rodzimy jest tu nieistotna. Dla człowieka jest ważna tożsamość płciowa, jaką przejmujemy, a możemy w dowolnym czasie wybrać tych tożsamości deklaratywnie wiele.
Należny sobie uświadomić, że w drodze do przeforsowania pewnych ideologii następuje proces oswajania ze zjawiskiem, a dopiero później wprowadza się radykalne zmiany. I tak się dzieje w tym przypadku. Na powstanie tej ideologii nakłada się wiele czynników. Jej źródeł możemy doszukać się w już w epoce Oświecenia, kiedy nie tylko podejmowano walkę polityczną i filozoficzną z tradycyjną religijnością i teocentryczną wizją świata i człowieka. Oświecenie odkryło także jak można z pożądań uczynić element politycznej kontroli. Doktryna ta jest doskonalona jako narzędzia walki kulturowej przez psychoanalizę, reklamę aż po pornografię. Ponieważ ludzie skrępowani własnymi namiętnościami widzą tylko to, czego pożądają, a nie widzą więzów, którymi są krępowani przez własne pożądania. Pochwycił to Alfred Kinsey, na podstawie badań nazywanych szumnie Rportem Kinseya (zresztą dawno już naukowo obalonych), na których jest wzorowana edukacja seksualna typu B, czyli tzw. permisywna i Standardy Edukacji Seksualnej stworzone przez WHO. Te metody powodują, że najbardziej narażone są aktualnie niewinne dzieci, karmione wszechobecnym seksem, mają łamany kręgosłup moralny oraz zachwiane poczucie wstydu, co będzie miało negatywny wpływ na ich całe życie.
Oliwy do ognia dodają takie toksyczne ideologie i pseudofilozofie jak: deizm, marksizm, nihilizm, egzystencjalizm ateistyczny, maltuzjanizm, eugenika, freudyzm, postmodernizm czy feminizm. To one, krok po kroku, w sposób systemowy niszczą na szeroka skalę wartości chrześcijańskie, a przede wszystkim rodzinę. To wszysko o czym piszę w kontekście gender nie ma nic wspólnego z nauką, jak przpisują sobie pseudonaukowcy promując tą ideologię jako naukę.
